محمد علی آبادی و علی سعید لو هر دو از رفقای گرمابه و گلستان محمود احمدی‌نژاد هستند. دو چهره‌ای که از یاران نزدیک رییس جمهور به حساب می‌آیند و مدت‌ها است که در کنار او هر یک بخشی از کار مملکت را در دست گرفته اند و او را یاری می‌دهند. اما مدتی است که بین رفقای گرمابه و گلستان اختلاف به وجود آمده است، اختلافی که شاید از این مسئله نشات می‌گیرد که هر دو علاقه مند به حوزه ورزش هستند و در این حوزه مسئولیت دارند و شاید مصداق همان ضرب‌المثل "دو پادشاه در یک ملک نمی‌گنجند" باشند.

به گزارش فرارو، اختلافات چند ساله علی آبادی و سعیدلو در حوزه ورزش به رقابتی مضحک و جالب توجه در مسابقات آسیایی گوانگژو بدل شده است. به دنبال قهرمانی‌های شیرین ورزشکاران ایرانی در این مسابقات جدال سعیدلو و علی آبادی به حوزه اهدا مدال ها کشیده شد و در این بین دلخورهایی به وجود آمد.

ماجرا از آنجا آغاز شد که رییس سازمان ورزش پس از قهرمانی ورزشکاران ایرانی در تکواندو و ووشو در سالن حاضر شد و از نفوذ خود در میان فدراسیون‌ها استفاده کرد و تمام مدال‌های قهرمانان ایرانی را خودش اهدا کرد. در این بین علی آبادی رییس کمیته ملی المپیک از رفتار سعیدلو ناراحت شد و قهر کرد.

در جریان اعطای مدال طلا به نصرآزادانی قهرمان تکواندو قرار بود محمد علی‌آباد و پولادگر در محل انجام مراسم حاضر شوند كه سعیدلو به سرعت خودش را از پكن ‌رساند و بعد از رایزنی با مسوولان سالن، نام خودش را جایگزین پولادگر کرد.

همین اتفاق در ووشو هم رخ داد تا با تلاش اطرافیان سعیدلو، نام رییس سازمان ورزش به جای علی‌آبادی برای اهدای مدال در نظر گرفته شود. سعیدلو هم‌چنان با زرنگی هر چه تمام‌تر خود را به سالن وزنه برداری ‌رساند و مدال طلای فوق سنگین را به گردن ورزشکار کشورمان انداخت. در این مراسم علی‌آبادی اصلا در سالن حاضر نشد و به ورزشگاه محل برگزاری بازی ایران و عمان رفت و آن بازی را از نزدیک دید.

این اتفاق در کشتی فرهنگی نیز به وقوع پیوست تا که خبر به تهران رسید، برخی سایت‌های نزدیک به دولت ابتدا این خبر را منتشر کردند و نسبت به این وضعیت هشدار دادند.

پس از انتشار این خبر وجود اختلاف در میان این دو مسئول عالی رتبه ورزش ایران بر سر اهدا مدال‌ها مقامات عالی رتبه بالادستی در داخل ایران به دو مدیر ورزش پیغام فرستادند که این بازی را تمام کنند. با ارسال دستور از تهران آرامش در گوانگژو برقرارشد.

حتی براساس برخی گزارش ها گفته می‌شود این آرامش به شکل اغراق آمیزی هم برقرار است. علی آبادی و سعیدلو که تا پیش از این در سالن برگزاری مسابقات کنار هم نمی‌نشستند اکنون در کنار هم حضور پیدا می‌کنند و خوش و خرم از بردهای ورزشکاران ایرانی لذت می‌برند. گویی که هیچ مشکلی تاکنون وجود نداشته است، آن‌ها حتی با هم تبادل نظر و گفت و گو هم می‌کنند.

ماجرای ریشه‌دار
البته ماجرای اختلافات علی آبادی و سعیدلو ریشه دار تر از این حرف‌ها است که با یک پیغام از بالا پایان یابد. اختلافات به سال‌های84 و 85 باز می‌گردد زمانی که مهندس علی آبادی بدون هیچ تجربه‌ای در حوزه ورزش از معاونت عمرانی شهرداری تهران کوچ کرد و به سازمان تربیت بدنی آمد تا آنجا را هم مانند شهر تهران بسازد.

در این بین یار دیگر احمدی‌نژاد در شهرداری تهران یعنی علی سعیدلو پس از این که برای مسند وزارت نفت از سوی مجلس تائید نشد به معاونت جدید تاسیس ریاست جمهوری برگزیده شد تا از رییس جمهور جدا نشود. سعیدلو و علی آبادی هر دو معاون احمدی‌نژاد یکی معاون اجرایی و دیگری معاون سازمان ورزش، اما سعیدلو برخلاف علی آبادی ورزشی تر بود و سودای حضور در این عرصه جذاب را در سر می‌پروراند.

به این ترتیب با پیشنهاد محمد دادکان رییس فدراسیون فوتبال پای سعیدلو به ورزش آن‌هم فوتبال باز شد. او به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس انتخاب شد تا بتواند در این عرصه نیز خودی نشان دهد. درهمان زمان و پس از جام جهانی 2006 آلمان تیم ملی فوتبال ایران به بحران خورد و محمد علی آبادی برای زمین زدن دادکان کاری کرد که فوتبال ایران هم زمین خورد و تعلیق شد.

اما علی سعیدلو مخالف این رفتار علی آبادی بود، او مدافع دادکان بود. سعیدلو که تازه پایش به فوتبال باز شده بود پس از برکناری عجیب و غریب دادکان او نیز از هیئت مدیره پرسپولیس کناره گیری کرد تا جای خود را به علی آبادی بدهد. به این ترتیب علی آبادی سعیدلو را در آن مقطع زمانی شکست داد و خود هدایتگر بلامنازع ورزش ایران شد.

در آن دوران علی آبادی همه چیز را در اختیار داشت و رییس جمهور نیز به شدت از عملکرد او دفاع می‌کرد هنگامی که فوتبال با بن بست روبه‌رو شد، احمدی‌نژاد در یک برنامه تلویزیونی پشت علی‌آبادی در آمد و گفت: «به علی‌آبادی گفتم فوتبال را درست کن، اما او متاسفانه در این حوزه موفق نبود اما در دیگر ورزش ها موفق عمل کرد.»

احمدی نژاد با اینکه محمد دادکان دوست صمیمی برادرش حاج داوود بود اما باز هم راضی نشد تا علی آبادی دلخور باشد. اختلافات آشکارتر شد. در این میان اما دادکان هم فقط عذرخواهی علی آبادی را می‌خواست. و علی آبادی هم حاضر به عذر خواهی نبود.

با عدم موفقیت ورزش ایران در مسابقات المپیک و خصوصا عدم راهیابی تیم ملی فوتبال به جام جهانی علی سعیدلو که مدتی سکوت کرده بود و با چراغ خاموش منتظر علی آبادی بود وارد گود ورزش شد و ریاست سازمان تربیت بدنی را برعهده گرفت.

با حضور سعیدلو بسیاری از ناظران از کناره گیری کامل علی آبادی خبر می دادند. اما این گونه نبود علی آبادی در کنار مدیریت سازمان شیلات و معاونت وزارت کشاورزی، ریاست برکمیته ملی المپیک را دو دستی چسبید و حاضر نبود عرصه به راحتی خالی کند.

به این ترتیب ورزش ایران دو پادشاه پیدا کرد تا هریک ساز خود را بزنند و را ه خود را بروند. علی آبادی که مدعی تاثیر گذاری بی‌چون چرا در ورزش ایران بود و معتقد بود بیشترین فعالیت عمرانی را در این زمینه صورت داده است با انتقاد سعیدلو مواجه شد. رییس جدید سازمان ورزش نقطه قوت علی آبادی را نشانه رفت.

انتقاداتی که در برنامه «نود» هم پخش شد و همان شب که مهندس هادیانی مدیرعامل برکنار شده شرکت توسعه و ساخت اماکن ورزشی در آن شرکت نکرد تا پاسخگو باشد. سعیدلو از این کار هادیانی، مدیری که علی آبادی برای این شرکت عظیم تعیین کرده بود به شدت ناراحت شد.

انتقاد سعیدلو از عملیات عمرانی ساخت ورزشگاه نقش جهان بود. وی در بازدید از این ورزشگاه که سال‌هاست نیمه کاره مانده اعلام کرد که برخی پروژه ها چند بار افتتاح شده‌اند و نمی داند چرا در چهار سال پروژه هیچ پیشرفت چشمگیری نداشته است. او یک جمله کلیدی را هم بر زبان آورد: «مردم از ما انتظار دارند، مگر چه گناهی کرده اند؟»

اختلافات رییس سازمان ورزش و رییس کمیته ملی المپیک آرام، آرام شکل جدیدی به خود گرفت و کار به جایی رسید که پلیس هم وارد ماجرا شد. در اوایل سال جاری مسئولین حراست سازمان تربیت بدنی هنگام ورود به محوطه کمیته ملی المپیک با مسئولان حراست این کمیته درگیر شدند. این درگیری آن‌قدر شدید بود که چند تن از حراستی‌های دو طرف به شدت مصدم شدند و پای پلیس 110 نیز به ماجرا باز شد.

به هر صورت آن ماجرا نیز خاتمه پیدا کرد و دو مسئول ورزش ایران مقدمات را برای اعزام کاروان ورزشی ایران به گوانگژو آماده کردند. با وجود تمام این پیشینه درگیری و دعوا، علی سعیدلو پیش از اعزام کاروان ورزشی ایران به چین اعلام کرد هیچ اختلافی با علی آبادی ندارد.

اما پس از آن جمله ای برزبان آورد که باز هم تنش را افزایش داد، سعیدلو گفت: «همه مسئولیت بازی‌های آسیایی خواه موفقیت باشد و خواه ناکامی، با سازمان تربیت بدنی است.» او معتقد بود فدراسیون‌های ورزشی مسئول اعزام تیم‌ها هستند و فدراسیون‌ها هم بخشی از تربیت بدنی محسوب می‌شوند و بر همین اساس تاکید کرد: «کمیته ملی المپیک در اعزام‌ها تنها وظیفه تدارکات را برعهده دارد و بلیت اعزام تیم‌ها و اسکان شان با آنهاست.»

همین موضع سعیدلو، علی آبادی را به واکنش واداشت. رییس کمیته ملی المپیک در پاسخ به رییس سازمان ورزش عنوان کرد؛ سخت درگیر تهیه بلیت برای اعزام کاروان به گوانگ‌ژو هستیم، همان کاری که مسئولیتش با ما است!

وی همچنین گفت: «بدون شک در زمان طرح چنین گفته‌هایی دوستان به یاد نداشته‌اند که کمیته بین‌المللی المپیک برای هر اعزام خارجی و شرکت تیم‌های ورزشی کشورمان در رقابت‌های بین‌المللی تنها کمیته ملی المپیک را به رسمیت می‌شناسد. نهادی که در قوانین مصوب کشور از سوی دولت و مجلس شورای اسلامی به رسمیت شناخته شده و اساسنامه مصوب دارد.»

با این حاشیه‌ها کاروان ورزش ایران به همراه دو رییسش عازم چین شد تا در آنجا نیز جدال ها ادامه داشته باشد. البته ناگفته نماند که اختلافات فقط میان سعیدلو و علی آبادی نیست بلکه، افشارزاده دبیر کمیته المپیک نیز با علی آبادی مشکلاتی دارد که در نوع خود جالب توجه است. باید دید که پس از بازگشت کاروان ورزش ایران و روسایش جدال رفقای گرمابه و گلستان رییس جمهور به کجا ختم خواهد شد.